کد مطلب:225668 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:208
تأکید امام رضا بر نماز اول وقت
مرحوم محدث قمی از قطب راوندی [1] ، و او از ابراهیم بن موسی قزار - ابریشم فروش - نقل می كند:
[ صفحه 118]
حضرت رضا علیه السلام به جهت استقبال بعضی از آل ابوطالب، از مشهد بیرون رفت. چون وقت نماز شد، آن جناب به سوی قصری كه آنجا بود، رو كرد. آن گاه در كنار سنگ بزرگی كه نزدیك قصر بود، فرود آمدند. من در ركاب آن حضرت بودم، و شخص دیگری با ما نبود. آن حضرت به من فرمود:
«اذان بگو!» خطاب به آن وجود مبارك عرض كردم: «درنگ كنید، تا اصحاب به ما برسند.» آن امام همام علیه السلام فرمود: خدا تو را بیامرزد! «لا توخرن الصلوة عن اول وقتها الی آخر وقتها من غیر علة علیك ابدا باول الوقت».
یعنی: «نماز را بدون علت از اول وقتش تأخیر مینداز! بر تو باد، همیشه به نماز اول وقت!» پس من اذان گفتم و نماز خواندیم. از فرصت استفاده كرده، و خطاب به آن وجود مبارك گفتم: «یابن رسول الله! من محتاجم، و شغل شما بسیار است. ممكن است نتوانم مجددا از خدمت شما سؤال و درخواست كنم.» آن گاه دیدم آن حضرت زمین را با تازیانه به شدت و سختی خراشید. پس دست مبارك خود را به آن موضع كنده شده برد، و شمش طلا بیرون آورد. سپس به من فرمود: «این را بگیر! خداوند از آن به تو بركت دهد! از آن نفع ببر، و آنچه را دیدی، كتمان كن!»
راوی می گوید: پس خداوند متعال به من در آن بركت زیادی داد. در خراسان چیزی به قیمت هفتاد هزار اشرفی، خریدم؛ و سرانجام، از غنی ترین مردم آنجا شدم [2] .
پور موسی عالم آل رسول
با ولای اوست طاعت ها قبول
آن كه جان خسته از بار گناه
در كنار تربتش یابد پناه [3] .
الحمدلله علی كل نعمه و استغفر الله من كل ذنب و اتوب الیه
[ صفحه 120]
[ صفحه 118]
حضرت رضا علیه السلام به جهت استقبال بعضی از آل ابوطالب، از مشهد بیرون رفت. چون وقت نماز شد، آن جناب به سوی قصری كه آنجا بود، رو كرد. آن گاه در كنار سنگ بزرگی كه نزدیك قصر بود، فرود آمدند. من در ركاب آن حضرت بودم، و شخص دیگری با ما نبود. آن حضرت به من فرمود:
«اذان بگو!» خطاب به آن وجود مبارك عرض كردم: «درنگ كنید، تا اصحاب به ما برسند.» آن امام همام علیه السلام فرمود: خدا تو را بیامرزد! «لا توخرن الصلوة عن اول وقتها الی آخر وقتها من غیر علة علیك ابدا باول الوقت».
یعنی: «نماز را بدون علت از اول وقتش تأخیر مینداز! بر تو باد، همیشه به نماز اول وقت!» پس من اذان گفتم و نماز خواندیم. از فرصت استفاده كرده، و خطاب به آن وجود مبارك گفتم: «یابن رسول الله! من محتاجم، و شغل شما بسیار است. ممكن است نتوانم مجددا از خدمت شما سؤال و درخواست كنم.» آن گاه دیدم آن حضرت زمین را با تازیانه به شدت و سختی خراشید. پس دست مبارك خود را به آن موضع كنده شده برد، و شمش طلا بیرون آورد. سپس به من فرمود: «این را بگیر! خداوند از آن به تو بركت دهد! از آن نفع ببر، و آنچه را دیدی، كتمان كن!»
راوی می گوید: پس خداوند متعال به من در آن بركت زیادی داد. در خراسان چیزی به قیمت هفتاد هزار اشرفی، خریدم؛ و سرانجام، از غنی ترین مردم آنجا شدم [2] .
پور موسی عالم آل رسول
با ولای اوست طاعت ها قبول
آن كه جان خسته از بار گناه
در كنار تربتش یابد پناه [3] .
الحمدلله علی كل نعمه و استغفر الله من كل ذنب و اتوب الیه
[ صفحه 120]
[1] قطب راوندي، از اكابر روزگار بود. قبر شريفش در صحن بزرگ بارگاه ملكوتي حضرت فاطمه معصومه (س) مي باشد.
[2] بحارالانوار، ج 83، ص 21، مستدرك ج 1، ص 185، وصال دوست، ص 112.
[3] ناظران پور،محمود.